Poczucie wspólnoty w małżeństwie
Każda para powinna mieć czas, w którym jest odgraniczona od otoczenia i powinna zadbać w nim o poczucie wspólnoty. W parze, jednym z elementów budowania związku jest poczucie wspólnoty. Jest to proces długotrwały i nieustający.
Poczucie wspólnoty – co to takiego?
Poczucie wspólnoty jest związane z poczuciem akceptacji wzajemnych poglądów i uczuć. Można mieć własne obszary zainteresowań, własną przestrzeń, własne sprawy niezależne od partnera, ale ważnym jest dzielenie się nimi. Warto wiedzieć, że można żyć zgodnie i szczęśliwie nawet gdy marzenia i pragnienia partnerów nie są do końca zbieżne, a nawet w jakiejś części się wykluczają.
Dlatego też bardzo ważnym obszarem w życiu związku jest gotowość do dzielenia się własnymi poglądami, wartościami oraz stworzenie atmosfery temu sprzyjającej, zachęcającej do rozmowy, wymiany.
Wspólne rytuały
Aby zbudować poczucie wspólnoty pomocne może okazać się stworzenie wspólnych rytuałów, czyli takiego czasu wspólnego, który będzie stałym elementem z jednej strony stwarzającym możliwość podejmowania rozmów, a z drugiej czasem na rzecz wspólnego przebywania razem. Może to być wspólna poranna kawa, niedzielne śniadanie, czy jakakolwiek inna czynność, która sprawia parze przyjemność.
Równowaga między rolami w rodzinie, a indywidualnymi potrzebami
Ważna jest zarówno harmonia w zakresie percepcji i pełnienia ról rodzinnych oraz harmonia miedzy partnerami w ich pełnieniu, a ponadto osiąganie indywidualnych celów. Dla każdego związku harmonia będzie istotna w innych zakresach (np. wychowania dzieci, wymiany emocjonalnej, pełnienia tradycyjnych ról partnerskich lub koncertujących się na równouprawnieniu). Istotne jest aby podejście do pełnienia ról przez parterów było podobne i dawało podobny poziom zadowolenia. Dzielenie się osobistym pragnieniami również jest jedną z dróg do budowania poczucia wspólnoty w związku. Posiadanie wiedzy o potrzebach, pragnieniach, wspólne rozmowy zbliżają do siebie parterów. Każdy człowiek potrzebuje mieć zaspokojone własne, indywidualne potrzeby, niezależne od związku i rodziny. Ważna jest więc równowaga między potrzebami związku, a potrzebami indywidualnymi.